พระคัมภีร์แอลเบเนีย

พระคัมภีร์ ("ฮีบรู: תנ״ך Tanakh, กรีก: ηβίβλος - จาก Vivlos, Heb. ศาสนาของพวกเขาซึ่งถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลา 1,200 ปีในอิสราเอลในปัจจุบันและจนถึงศตวรรษที่ 2

คริสเตียนส่วนใหญ่มองว่าคัมภีร์ไบเบิลเป็นการผสมผสานระหว่างพระคัมภีร์ชาวยิว (รู้จักกันโดยคริสเตียนว่า "พันธสัญญาเก่า", "พันธสัญญาเดิม" หรือ "พันธสัญญาเดิม") และ "พันธสัญญาใหม่พันธสัญญาใหม่หรือพันธสัญญาใหม่อธิบายชีวิตของพระเยซู พันธสัญญา

พระคัมภีร์เป็นหนังสือที่กระจัดกระจายที่สุดในโลก ทั้งงานเขียนของชาวยิวและคัมภีร์ไบเบิลคริสเตียนได้รับการแปลหลายครั้งและเป็นภาษาอื่น ๆ (มากกว่า 2,100 ภาษา) มากกว่าหนังสือเล่มอื่น ๆ ได้มีการกล่าวกันว่ามีการขายคัมภีร์ไบเบิลมากกว่าห้าพันล้านเล่มตั้งแต่ปี 1815 ทำให้หนังสือขายดีที่สุดตลอดกาล

เนื่องจากความโดดเด่นของคริสเตียนในยุโรปตั้งแต่ลมโรมันไปจนถึงลมแห่งแสงสว่างพระคัมภีร์มีอิทธิพลไม่เพียง แต่ศาสนาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงภาษากฎหมายและปรัชญาตามธรรมชาติของกระแสหลักของอารยธรรมตะวันตก กลิ่นของแสงและการปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์ในยุโรปและอเมริกานำมาซึ่งความสงสัยเกี่ยวกับต้นกำเนิดอันศักดิ์สิทธิ์และความแม่นยำทางประวัติศาสตร์ของพระคัมภีร์ นักวิชาการบางคนยังคงใช้พระคัมภีร์เป็นเอกสารทางประวัติศาสตร์เนื่องจากมีแหล่งโบราณคดีที่ตรงกับคำอธิบายของเหตุการณ์และสถานที่รวมถึงสถานที่ที่เป็นไปได้ของ Sodoma และ Gomorrahs และซากปรักหักพังที่เหลือหลังจากการล่มสลายของ Jericho

การกำหนด "พระคัมภีร์" บางครั้งใช้เป็นคำอธิบายของความเชื่ออื่น ๆ ดังนั้นปราชญ์แกรนธ์ซาฮิบมักจะมองการเขียนทางศาสนาของอินเดียในฐานะคัมภีร์ไบเบิลซิกข์ หลังจากการตีพิมพ์หนังสือมอร์มอนในปี ค.ศ. 1830 บางครั้งก็เป็นที่รู้จักกันในนาม "พระคัมภีร์สีทอง" โดยมอร์มอน คริสเตียนบางคนคัดค้านการใช้งานเช่นการละเมิดและผู้ที่ไม่ใช่คริสเตียนบางคนเห็นว่าสิ่งนี้ไม่รู้สึกตัว คำว่า "คัมภีร์ไบเบิล" บางครั้งใช้เป็นคำอธิบายของหนังสือความจริงเรื่องซึ่งครอบคลุมและมีอำนาจ หนังสือบางเล่มที่ใช้นี้รวมถึงคำว่า "คัมภีร์ไบเบิล" ในชื่อของพวกเขา (เช่น "พีซีคัมภีร์ไบเบิล" ฯลฯ )

พระคัมภีร์ชาวยิวและคริสเตียนกำลังรวบรวมหนังสือเหล่านั้นว่าในบรรพบุรุษของพวกเขาเป็นหนังสืออิสระจำนวนมาก